Zwangerschap en re-integreren

Regelmatig horen we het een kandidaat zeggen: “het is teveel, ik ben al ziek en dan moet ik ook nog re-integreren”. En hoewel kandidaten over het algemeen door ziekte niet meer werken in hun oorspronkelijke functie, is ziek zijn inderdaad hard werken. Werken aan fysiek herstel of juist het leren om rust te nemen bij een burn-out. En daarnaast het werken om weer terug te komen op de arbeidsmarkt. En in dit alles de zoektocht naar de juiste balans; tussen het in beweging komen en genoeg rust nemen. Het opbouwen van werk en afbakenen van je grenzen.

Zelf ben ik net terug van zwangerschaps- en bevallingsverlof. En opeens valt mij op hoeveel parallellen er zijn tussen re-integratie en zwangerschap. Zwangerschap wordt, waarschijnlijk niet voor niks, ook wel eens ‘een positieve ziekte’ genoemd.

Want zowel bij een zwangerschap als bij ziekte ben je verminderd inzetbaar. Hoe verder een zwangerschap vordert, hoe minder belastbaar iemand is. Zou er bij een zwangerschap zoals bij ziekte een FML (functionele mogelijkheden lijst) worden opgesteld, dan zouden er bij meerdere rubrieken vinkjes gezet moeten worden; beperkte dynamische handelingen (bukken, tillen) , beperkter persoonlijk functioneren (b.v. concentreren) en beperkingen aan de omgevingseisen (niet kunnen werken met gevaarlijke stoffen b.v.).

En net als je bij ziekte te maken hebt met uitval heb je als zwangere ook een periode van minimaal 16 weken waarin je met verlof bent. De werknemer moet dus vervangen worden. Na het verlof is er net als bij ziekte de periode van re-integreren op de werkplek. Na een zwangerschap moet een werknemer opnieuw de balans vinden tussen de nieuwe privésituatie en het werkleven. Van de zwangere werknemers gaat 40% minder werken na de geboorte of stopt zelfs geheel met werken. Zo moeten ook zieke werknemers bij de re-integratie opnieuw de balans vinden en zullen sommige uiteindelijk d.m.v. een wia-uitkering ook verminderd ‘belastbaar’ zijn voor werk.

En, net als zieke werknemers het re-integratieproces als zwaar (kunnen) ervaren, omdat ze zowel aan hun herstel als aan hun re-integratie moeten werken, is ook het moederschap combineren met werken een uitdaging. Na de bevalling is er eerst het lichamelijke herstel en daarnaast het combineren van je oorspronkelijke baan met een nieuwe fulltime baan: het moederschap.

Dus een tip voor zowel werknemer als werkgever bij zwangerschap: zie een zwangerschap als een ‘mini’ re-integratieproces. Geef de mogelijkheid om, indien gewenst, d.m.v. ouderschapsverlof, in stapjes te kunnen re-integreren. En het moeder zijn te kunnen combineren met werken.

Ziek zijn is al met al een hele bevalling…