De verschillende fases van een burn-out

Een burn-out is een veelvoorkomende energiestoornis welke wanneer er niet vroegtijdig ingegrepen wordt wel 6 maanden of langer kan duren voordat iemand weer volledig is hersteld. Voor meer informatie over wat een burn-out inhoudt, lees onze blog (‘wat is een burn-out’). In de praktijk blijkt dat hoe langer de uitval duurt, hoe kleiner de kans is dat iemand terugkeert in zijn werk. Bij iemand die 3 tot 6 maanden afwezig is, is de kans op werkhervatting 50%. Bij iemand die meer dan 12 maanden afwezig is geweest is de kans nog maar 20%. Is iemand meer dan 24 maanden afwezig dan is de kans gedaald tot 10%.

Een burn-out verloopt meestal in verschillende fases. In de eerste fase ervaart iemand licht tot matige spanningsklachten en kan hij of zij met aangepaste taken of werkuren blijven werken. In de tweede fase is er sprake van overspannenheid of een burn-out, maar zonder volledige instorting. Iemand kan dan 3 tot 6 weken niet werken en daarna geleidelijk deeltijds taken oppakken. In de derde fase is er sprake van een burn-out met een volledige decompensatie. Dat wil zeggen dat iemand volledig instort en gemiddeld 3 maanden tot 12 maanden niet in staat is om te werken. Afhankelijk van de persoon kan dit korter of langer duren. Daarna kan iemand geheel of gedeeltelijk de werkzaamheden hervatten.

Omdat een burn-out in fases verloopt kan er bij vroegtijdige constatering van spanningsklachten eerder ingegrepen worden, waardoor mogelijk de ziekteduur verkort kan worden en de terugkeerkans in werk verbeterd. Wanneer er niets wordt gedaan kan uiteindelijk een kleine druppel de aanleiding zijn voor een complete instorting, met als gevolg een langere ziekteduur en een langere weg terug richting herstel.

Al met al is er veel bij gebaat om bij een burn-out eerder in het ziekteproces te beginnen met goede coaching en/of begeleiding. Meer hierover in onze blog ‘waarom burn-out coaching?’.